Bob Marley voor de klas

Eindelijk zijn we dan nu echt begonnen met les geven! Frustrerend dat we zo lang moesten wachten, we hadden net zo goed een maand later kunnen komen... Afgelopen week hadden we onze eerste lesweek. Het is zeker bijzonder te noemen. We raken dan wel steeds meer gewend aan de Ghanese cultuur maar toch weten de Ghanezen mij iedere dag weer te verbazen.

Afgelopen vrijdag is zo’n voorbeeld. Seksuele voorlichting geven aan de eerste klas van Junior Highschool. Hun docent was apart te noemen. Jonge gozer met rasta haar en zijn ogen begonnen te glimmen toen we zeiden dat we uit Holland kwamen. “Aaah, Amsterdam.”

“Nu moeten jullie luisteren naar deze dames, zij gaan jullie seks lessen geven,” zo introduceerde hij ons aan de klas, een hoop gegiechel natuurlijk. Zucht. U bent vergeten het woord voorlichting er achteraan te plakken...

We waren de klas een paar vragen aan het stellen over wat ze al wisten, dan konden wij hun kennis een beetje peilen zodat we daar met onze lessen goed op kunnen aansluiten. Vol enthousiasme rende Bob Marley naar zijn auto want hij had daar nog wel een paar condooms liggen die we konden laten zien aan de klas.

De kinderen zijn hier trouwens wel een stuk brutaler en luidruchtiger, dat hadden we al eerder opgemerkt in onze proeflessen maar nu werd het ons heel erg duidelijk wat de verschillen zijn tussen Nederlandse scholen en Ghanese scholen. En dan zijn ze nog twee keer zo groot ook.

Van de Bob Marley’s gaan we naar de politieagenten. We zaten als twee doodnormale, blanke meisjes op onze fietsen, onderweg naar onze stage. Roept een politieagent naar ons, dat we naar hem toe moesten komen. We deden niks verkeerd, voor zover ze hier verkeersregels hebben... “I want to marry you.”

Zaterdag hadden we voor het eerst regen in Bolga! Heerlijk. Maar helaas denken ze dat blanken mensen van suiker zijn en dat ik dood zou gaan wanneer ik ook maar een voet buiten zou zetten... Tussen twee regenbuien door heb ik snel mijn was gedaan. Florence (host mama/sister) hing het allemaal buiten op. Dat zag ik niet zo zitten want het begon weer te regenen. Ik wilde het binnen ophangen. Hele discussie gevoerd over waarom ik dan zo graag mijn was binnen wilde hangen. Ondertussen begon het steeds harder te regenen. Ik heb mijn was gewoon maar van de waslijn afgehaald met een priemende blik van Florence in mijn rug.

Aan het eind van de dag kwam ze nog even naar me toe. “Zijn jou kleren al droog? Die van mij wel.” Het was nog net geen ‘lekker puh’ wat ze erachteraan zei. Verder is ze echt een schat hoor, maar soms snap ik die Ghanese logica gewoon niet...

Alles gaat hier wel z’n gangetje. Africa time. Overal waar we komen zien we mensen slapen, en afspraken nakomen is al helemaal een problem. We zouden dit weekend drama les geven aan een jongerengroep. Twee uur hebben we gewacht en toen kwam het hele dorp naar ons toe. Speciaal voor onze komst hadden ze een muziek en dans optreden in elkaar gezet. Er waren nog nooit blanken geweest in hun dorp. Het duurde drie uur en er was geen tijd meer voor onze eigen les. Ze dachten dat we gewoon op bezoek kwamen, hadden geen idee wat we nou eigenlijk kwamen doen.

Maar gelukkig hebben we nu geregeld dat we daar elke zaterdag kunnen komen om lessen te geven. 

Nog steeds heb ik hier ups en downs, al zijn ze veel minder dan in het begin natuurlijk. April lijkt voor mij nog zo ver weg, al vliegt de tijd echt voorbij. En wat ook heel erg helpt: Nog 24 nachtjes slapen en dan komt mijn super lieve vriend mij opzoeken! Dan kan de tijd voor mij niet snel genoeg gaan :) Dat is toch wel even wat anders dan nog 90 nachtjes slapen...

Liefs, Ahmouahma

P.S. Helemaal vergeten maar we hebben ook nog krokodillen gezien en er mee op de foto geweest! Ach, het stelt toch helemaal niks voor (om eerlijk te zijn: het was dat mijn benen te erg trilde anders was ik heel hard weg gerend...).